بیان {لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الإنشقاق] برگرفته از بیانات امام
خداوند تعالی میفرماید:
{فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الإنشقاق].
و این «طبق» کوکب عذاب دردناک است که پایینترین زمین از هفت زمینی است که بر بالای یکدیگر و بعد از زمین شما قرار دارند و پایینترین «طبق» بر فراز بالاترین «طبق» که زمین مادری [زمینی که مادر تمام آسمانها و زمینهاست] قرار میگیرد، همان طور که برای قوم لوط و ابراهیم رخ داد و خداوند در قرآن عظیم خبر آن را به شما دادهاست. خداوند تعالی میفرماید:
{فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿٧٣﴾ فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ ﴿٧٤﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ ﴿٧٦﴾} صدق الله العظيم [الحجر].
و این همان کوکب «سجیل»، کوکب «عذاب دردناک» است و [باران سنگهای آن] تنها بر سر آبادی قوم لوط فرود نیامد بلکه بر سراسر زمین بارید مگر بخشی از زمین که خداوند آن را برای عالمیان مبارک گردانیدهاست و با فرستادن لوط و ابراهیم به آن مکان، نجاتشان داد. اما کوکب عذاب بر سراسر عالم بارید و این دلیل نابودی دایناسورها است که به علت جثهی بزرگشان سوراخی برای پناه گرفتن ندارند و با سنگهای کوکب عذاب هلاک شدند، سنگهایی که بر سراسر زمین بارید و منحصر به قوم لوط نبود. برای همین خداوند تعالی میفرماید:
{فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ ﴿٨٢﴾ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ ﴿٨٣﴾} صدق الله العظيم [هود].
شاید کسانی که ندانسته سخن میگویند گمان کنند من همان آیهی اولی را آوردم! خیر، از دو سوره است، اولی از سوره «الحجر» و دیگری از سوره «هود». و اما اولی:
{فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿٧٣﴾ فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ ﴿٧٤﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ ﴿٧٦﴾} صدق الله العظيم [الحجر].
و دیگری:
{فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ ﴿٨٢﴾ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ ﴿٨٣﴾} صدق الله العظيم [هود].
این آیه دلالت بر فراگیر بودن باران دارد و نشان میدهد باران [سنگ] تنها بر سر آبادی قوم لوط نباریدهاست، بلکه خداوند کوکبی را که پایینتر از زمین مادری است، بر فراز آن قرار داد و بارانی از «سجیل منضود» فرود آمد و راز هلاکت دایناسورها در زمانهای بسیار دور در این نهفته است. کوکب عذاب «سجیل» سنگهایی از «سجیل» باقی گذاشت که تا امروز دور زمین در گردشاند و اینها همان «الخنس، الجوار الکنس» هستند اما اکثر مردم نمیدانند....