در روزی که خداوند از تمام مردم درباره نعیمی که راز و حکمت خلقت آنان در آن نهفته است سؤال می‌کند؛ آنان را وحشت بزرگ فرا نمی گیرد...
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الاطهار والسابقين الأنصار للحق إلى يوم الدين..
و عمر بن الخطاب از النَّبيّ صلى الله عليه و سلّم نقل می‌کند که ایشان فرموده‌اند: [إن من عباد الله لأناساً ما هم بأنبياء ولا شهداء يغبطهم الأنبياء والشهداء يوم القيامة لمكانهم من الله عز وجل قالوا يا رسول الله من هم وما أعمالهم لعلنا نحبهم قال هم قوم تحابوا بروح الله على غير أرحام بينهم ولا أموال يتعاطونها فوالله إن وجوههم لنور وإنهم لعلى منابر من نور لا يخافون إذا خاف الناس].
[انسان هایی از بندگان خداوند هستند که در روز قیامت، انبیا و شهدا به جایگاه آنها در نزد خداوند عز وجل غبطه می‌خورند. پرسیدند: «یا رسول الله، آنها چه کسانی هستند و چه کار می‌کنند شاید ما هم دوستشان داشته باشیم ؟» فرمود: «آنها گروهی هستند كه بدون توجه به مال يا نژاد و تنها برای خدا همديگر را دوست می‌دارند. والله که چهره‌هايشان از نور است و بر منبری از نور قرار دارند و چون مردم بترسند، آنها نمی‌ترسند».]
أبي هريرة گفت رسول الله صلى الله الرحمن عليه و سلم فرموده‌اند:
[إن من العباد عباداً يغبطهم الأنبياء والشهداء قال من هم يا رسول الله قال هم قوم تحابوا بروح الله على غير أموال ولا أنساب وجوههم نور يعني على منابر من نور لا يخافون إن خاف الناس ولا يحزنون إن حزن الناس].
[بندگانی از بندگان خداوند هستند که در روز قیامت، انبیا و شهدا به جایگاه آنها در نزد خداوند غبطه می‌خورند. پرسیده شد: «آنها چه کسانی هستند یا رسول الله؟» فرمود: «آنها گروهی هستند كه بدون توجه به مال يا نژاد و تنها برای خدا همديگر را دوست می‌دارند چهره‌هايشان از نور است و بر منبری از نور قرار دارند و چون مردم بترسند، آنها نمی‌ترسند و چون مردم اندوهگين شوند آنها اندوهگين نمی‌شوند».]
زهير بن حرب وعثمان بن أبى شيبة، گفت: ثنا جرير، از عمارة ابن القعقاع، از أبى زرعة بن عمرو بن جرير، از عمر بن الخطاب نقل کرده‌اند: قال النَّبيّ صلى الله عليه وسلم: [إن من عباد الله لأناساً ما هم بأنبياء ولا شهداء يغبطهم الأنبياء والشهداء يوم القيامة بمكانهم من الله تعالى].، قالوا: يا رسول الله، تخبرنا من هم، قال: [هم قوم تحابوا بروح الله على غير أرحام بينهم ولا أموال يتعاطونها، فوالله إن وجوههم لنور، وإنهم على نور، لا يخافون إذا خاف الناس، ولا يحزنون إذا حزن الناس].
النَّبيّ صلى الله عليه وسلم فرمود:«از بندگان خداوند انسان‌هایی هستند که در روز قیامت، انبیا و شهدا به جایگاه آنها در نزد خداوند غبطه می‌خورند». پرسیده شد: «آنها چه کسانی هستند یا رسول الله؟» . فرمود: «آنها گروهی هستند كه بدون توجه به مال يا نژاد و تنها برای خدا همديگر را دوست می‌دارند چهره‌هايشان از نور است و بر منبری از نور قرار دارند و چون مردم بترسند، آنها نمی‌ترسند و چون مردم اندوهگين شوند آنها اندوهگين نمی‌شوند».] صدق محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم. در روزی که خداوند از تمام مردم در باره «نعیمی» که راز و حکمت خلقتشان در آن نهفته است، سؤال می‌کند، آنان را وحشت بزرگ [فزع اکبر] فرا نمی‌گیرد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [التكاثر]. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]. سپس خداوند سؤال می‌کند: آیا رسالت پروردگارتان به شما ابلاغ گردید و آیاتش برایتان بازگو شد؟ خداوند تعالی می‌فرماید: {يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖوَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]. و اما سؤالی که خداوند از رسولان خواهد کرد این است، خداوند از آنان می‌پرسد: آیا از مردم دعوت کردید نعیم اعظم را عبادت کنند؟ و از آنجا که هیچ‌یک از انبیا و رسولان نمی‌دانند مقصود خداوند از«نعیم اعظم» چیست و حتی ملائکه مقرب نمی‌دانند خداوند از «نعیم اعظم» چه مقصودی دارد! اینجاست که وحشتی بزرگ تمام موجوداتی را که در آسمان‌ها و زمین هستند-از ملائکه گرفته تا انس و جن - فرا می‌گیرد، مگر کسی که مردم را به عبادت نعیم اعظم فرا خوانده است. با اینکه انبیا و رسولان نیز مردم را به عبادت نعیم اعظم فرا خوانده‌اند چرا که نعیم اعظم همان خداوند سبحان و تعالی است؛ اما علت وحشتشان این است که نمی‌دانند مقصود خداوند از اینکه می‌پرسد: «آیا مردم را به عبادت نعیم اعظم دعوت کرده‌اند» چیست، چون انبیا و رسولان از حقیقت نام اعظم الهی بی‌خبرند. برای همین است که از وحشت بزرگی که تمام موجودات آسمان‌ها و زمین را فرا می‌گیرد محزون نمی‌شوند؛ چون انبیا و رسولان مردم را به عبادت دور از شرک خداوند یکتا دعوت کرده‌اند و نمی‌دانستند که نعیم اعظم اسمی از اسامی خداوند و پروردگار عالمیان است؛ برای همین نتیجه وحشت بزرگ برای ایشان ایجابی است و لذا آنان را اندوهگین نمی‌کند. اما کسی که مردم را عبادت نعیم اعظم فرا می‌خواند؛ امام مهدی است وهدف از آفرینش مردم نیز همین است تا به سوی عبادت آنچه که امام مهدی آنان را فرا می‌خواند بروند؛ سپس هدف خلقتشان محقق شده و خداوند به واسطه‌ی او تمام ساکنان زمین را هدایت خواهد کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی است: {وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩﴾} صدق الله العظيم [هود]. ای مرد! امام مهدی درباره جدّش محمد رسول الله جز خوبی چیزی نمی‌گوید؛ اما در مورد حقیقت «اسم اعظم الهی» ، نه ایشان از آن خبر داشت و نه هیچ‌یک از دیگر انبیا و رسولان خداوند، چرا که خداوند مقدر نفرموده بود در عصر آنان، هدف خلقت محقق گردد و هیچ‌کس در آسمان‌ها و زمین نمی‌تواند حقیقت «اسم اعظم الهی» را برایتان روشن کند؛ نه ملائکه و نه رسولان جن و انس خداوند، چون از آن خبر نداشتند. ولی علت وحشتشان این است که وقتی درباره‌ی دعوت مردم به سوی عبادت نعیم اعظم مورد سؤال قرار می‌گیرند، در ابتدای امر نمی‌دانند مقصود «اسم الله الأعظم» است که حکمت آفرینش تمام بندگان خداوند در آن نهفته شده و یکی از «اسماء الحسنی» خداوند است. همانا علت اینکه با نام اعظم وصف می‌شود؛ تنها این است که صفت رضوان «الرحمن» بر بندگانش بزرگ‌تر از نعیم بهشت اوست. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} [التوبة]. برادر کریم از خدا بترس و کسانی را که هنوز در مورد حقیقت «اسم الله الأعظم» به یقین نرسیده‌اند، به فتنه نینداز. اما در میان انصار مهدی منتظر کسانی هستند که حقیقت «اسم الله الأعظم» را درک کرده‌اند و به خداوند قسم؛ اگر تمام موجودات آسمان‌ها و زمین گرد آیند؛ قادر نیستند ایشان را به فتنه بیندازند؛ می‌دانی چرا؟ چون آنها حقیقت آن را در نفس خود یافته‌اند و این بزرگ‌ترین نشانه‌ای است که باعث شده یقین داشته باشند، ناصر محمد یمانی به حق مهدی منتظر و همان کسی است که مردم را به عبادت نعیم اعظم خداوند فرا می‌خواند تا«رضوان الله» هدف آنان باشد؛ نه وسیله، چرا که راز خلقتشان در این نهفته است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]، اما شما به علت مبالغه در حق انبیا و رسولانش؛ حقیقت «اسم اعظم الهی» را درک نمی‌کنید .
ای کسی که می‌گویی: «من نمی‌دانم که چه می‌گویم» ، سؤالم را برایت مطرح می‌کنم؛ آیا خود را محق می‌دانی که در راه حب و قرب الهی با محمد رسولَ الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- رقابت کنی؟ منتظر جواب تو به این سؤال هستیم. وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين .. و اما تعجبت در مورد فتوای ناصر محمد یمانی که می‌گوید اگر خداوند نعیم اعظم را برایش محقق نسازد، خواهد گفت: «وای بر من که هلاک شدم» [أنّه سوف يدعو ثبوراً ]؛ در ادامه پاسخت را می‌آوریم:
اقتباس المشاركة :
به قرآن مراجعه می کنیم تا ببینیم چه کسی واویلا کرده و فریاد هلاک شدم سر می دهد:{وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ (10) فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) وَيَصْلَى سَعِيرًا (12)} {بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَأَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا (11) إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا (12) وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا (13) لا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا (14)}
—
انتهى الاقتباس
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ شما می‌گوید: به خداوند قسم، اگر خداوند نعیم اعظم را برای بنده‌اش محقق نگرداند، من با تمام کلماتی که حزن و تأسف را بیان می‌کنند؛ بسیار بیش از آنانی که این سخنان را[در آیات فوق] بر زبان می‌آورند، واویلا سر خواهم داد. خداوند مرا با حورالعین و جنات النعیم راضی نمی‌کند؛ با تمام ملکوتش؛ هرچه هست و هرچه باشد نیز مرا راضی نخواهد کرد؛ من هیچ‌یک را نمی‌پذیرم تا نعیمی که برایم از جنت النعیم بسیار بزرگ‌تر است محقق گردد، یعنی خداوند در نفس خود راضی شود. چگونه می‌خواهی درحالی‌که پروردگارم در نفس خود برای بندگانی که در حق خویش ظلم کرده‌اند؛ حزین و متحسر است به جنات النعیم و حورالعین راضی شوم؟ و خداوند تعالی می‌فرماید: {إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]. سبحان الله که چقدر فریاد حسرت و واویلای کافران و مهدی منتظر با هم فرق دارند! دعای همراه با حسرت کافران، برای خودشان است چون در حق خود ظلم کردند و لذا خداوند آنان را در آتش جهنم می‌افکند. ولی اگر خداوند، مهدی منتظر را از تحقق نعیم اعظم که همان رضایت خداوند در نفس خود و حزین و متحسر نبودن «الرحمن» است، محروم کند؛ ناله و بی‌تابی خواهد کرد. برای همین است که می‌بینید، بنده‌ای که از جانب خداوند اجازه می‌یابد تا در پیشگاه وی سخن بگوید؛ با خداوند بر سر راضی شدن پروردگار در نفسش محاجه می‌کند که اگر خداوند در نفس خود راضی شود؛ این به معنای تحقق یافتن شفاعت است که از سوی خداوند ارحم الراحمین می‌آید و به بنده‌اش خطاب می‌کند وارد جمع بندگانش شود و همگی را به بهشت می‌فرستد و این بیان حق فرموده خداوند تعالی است:
{يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿٣٠﴾} [الفجر]. {حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ]. تا زمانی که خداوند در نفس خود راضی نشود، بندگانش را به بهشت خود نمی‌فرستد و رحمتش در برابر غضبش؛ شفاعت آنان را نمی‌کند. برای همین است که می‌بینید بنده‌ای که خداوند به او اجازه سخن گفتن می‌دهد؛ قول صواب را بر زبان می‌آورد و برای تحقق یافتن نعیمی که بسیار بزرگ‌تر از نعیم بهشت خداوند است و برای راضی شدن خداوند درنفسش با او سخن گفته و حجت می‌آورد و اگر رضایت در نفس خداوند تحقق یابد؛ شفاعت محقق شده است. به راستی که شفاعت تنها به این معنی است که رحمت خداوند درنفسش از غضبش شفاعت کند؛ شفاعت از ذات خداوند سبحان تجاوز نمی کند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر]. بنده‌ای که خداوند به او اجازه سخن گفتن می‌دهد، سخن صواب می‌گوید، چون سخن گفتن او برای شفاعت کردن احدی از بندگان نیست، چرا که این خداوند است که ارحم الراحمین است؛ برای همین خداوند به او اجازه می‌دهد برای راضی شدنش با او سخن گفته و حجت بیاورد؛ اگر«الرضا» [رضوان نفس پروردگار] محقق شود، شفاعت محقق گردیده است. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید: {وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّـهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم]. ای مرد! اگر خداوند در نفس خود راضی نشود، امام مهدی خیلی بیشتر از کافران ناله و بی‌تابی خواهد کرد. برای همین خداوند، به‌خاطر رحمت بر بنده‌اش، تمام زمینیان را هدایت خواهد نمود. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَلَوْ شَآءَ رَبّكَ لَجَعَلَ النّاسَ أُمّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ} صدق الله العظيم [هود:۱۱۸-۱۱۹].
و راز امام مهدی در این [آیه] نهفته است، او و انصار پیشگام برگزیده‌ای که [و با تمام وجود و از دل و جان پیرو او و] هم‌آئين او هستند، رضوان الهی را به عنوان هدف نهایی خود عبادت می‌کنند نه به عنوان وسیله [برای رسیدن به بهشت]. آنان از انبیا و شهدا نیستند اما انبیا و شهدا به نزدیکی [قرب] آنان به خداوند و شدت محبتی که خدا به آنان دارد، غبطه می‌خورند. آنها «دوستان الرحمن» هستند، کسانی که خداوند در آیات محکم کتاب خود، وعده‌ی آنان را داده است... چگونه ممکن است آنها قبل از تحقق نعیم اعظم، به جنت نعیم راضی شوند. برای همین هم خداوند در کتاب، مقام آنها را رفیع گردانیده است، چرا که او از آنان کریم‌تر و رحیم‌تر است. پس از آنان باش و با ایشان و امامشان مهدی، در راه حب و قرب بیشتر به خداوند، رقابت کن. من به آنها فرمان نمی‌دهم که ولو اینکه خلیفه خداوند بر زمین باشم؛ درمورد من به ناحق مبالغه کنند. آنها هم همان حقی را درمورد پروردگارشان دارند که امام مهدی دارد. هر یک از انصار که خداوند واحد قهار را منحصر به مهدی منتظر بداند و خود را محروم سازد و تصور کند شایسته‌ی او نیست که با امام مهدی در راه حب و قرب بیشتر خداوند رقابت کند؛ به خداوند شرک آورده است. خدایا ابلاغ کرده، خدایا شاهد باش. و اما راز اینکه خداوند به‌خاطر امام مهدی تمام امت را هدایت می‌کند؛ این رحمت پروردگار نسبت به امام مهدی است که اگر خداوند نعیم بزرگ‌تر از جنت را برایش محقق نسازد به شدت بی‌تابی و ناله و فغان خواهد کرد. چون برای امام مهدی عبادت رضوان الله غایت است نه وسیله‌ای برای ورود به بهشت. اما چگونه ممکن است خداوند در نفس خود راضی شود؟ این زمانی است که از روی رحمت به امام مهدی [همان کسی که مسخره‌اش کرده و به رازش واقف نبوده و از قدر او بی‌خبرید] ، تمام بندگانش را مشمول رحمت خود فرماید. خدایا آنها را بیامرز آنها نمی‌دانند...
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله رب العالمين..
خليفة الله وعبده الإمام المهدي؛ ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــ
أولئك لا ينالهم الفزع الأكبر يوم يُلقي الله بالسؤال إلى الناس جميعاً عن النعيم الذي يوجد فيه سرّ الحكمة من خلقهم ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله وآله الأطهار والسابقين الأنصار للحقّ إلى يوم الدين..
وروى عمر بن الخطاب عن النبيّ صلى الله عليه وسلّم أنّه قال: [إن من عباد الله لأناساً ما هم بأنبياء ولا شهداء يغبطهم الأنبياء والشهداء يوم القيامة لمكانهم من الله عز وجل قالوا يا رسول الله من هم وما أعمالهم لعلنا نحبهم قال هم قوم تحابوا بروح الله على غير أرحام بينهم ولا أموال يتعاطونها فوالله إن وجوههم لنور وإنهم لعلى منابر من نور لا يخافون إذا خاف الناس].
عن أبي هريرة قال، قال رسول الله صلى الله الرحمن عليه وسلم: [إن من العباد عباداً يغبطهم الأنبياء والشهداء قال من هم يا رسول الله قال هم قوم تحابوا بروح الله على غير أموال ولا أنساب وجوههم نور يعني على منابر من نور لا يخافون إن خاف الناس ولا يحزنون إن حزن الناس].
حدثنا زهير بن حرب وعثمان بن أبي شيبة، قالا: ثنا جرير، عن عمارة ابن القعقاع، عن أبى زرعة بن عمرو بن جرير، أن عمر بن الخطاب قال: قال النَّبيّ صلى الله عليه وسلم: [إن من عباد الله لأناساً ما هم بأنبياء ولا شهداء يغبطهم الأنبياء والشهداء يوم القيامة بمكانهم من الله تعالى]، قالوا: يا رسول الله، تخبرنا من هم، قال: [هم قوم تحابوا بروح الله على غير أرحام بينهم ولا أموال يتعاطونها، فوالله إن وجوههم لنور، وإنهم على نور، لا يخافون إذا خاف الناس، ولا يحزنون إذا حزن الناس] صدق محمدٌ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم.
أولئك لا ينالهم الفزع الأكبر يوم يُلقي الله بالسؤال إلى الناس جميعاً عن النعيم الذي يوجد فيه سرّ الحكمة من خلقهم، تصديقاً لقول الله تعالى: {لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [التكاثر].
تصديقاً لقول الله تعالى: {فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ثم يلقي الله بالسؤال: فهل أبلغوكم برسالات ربّكم وقصّوا عليكم آياته؟ وقال الله تعالى: {يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖوَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
وأما السؤال الذي سوف يوجّههُ إلى المرسَلين فسوف يقول الله تعالى لرسله: وهل دعوتم الناس أن يعبدوا النّعيم الأعظم؟ وبما إنّ كافة الأنبياء والمرسَلين لا يعلمون ما يقصد الله (بالنّعيم الأعظم) بل حتى الملائكة المُقرّبين لا يعلمون ما يقصد الله بالنّعيم الأعظم! وهنا يحدث الفزع الأكبر لكافّة من كان في السماوات والأرض من الملائكة والجنّ والإنس إلا الذي دعا إلى عبادة النّعيم الأعظم برغم أنَّ الأنبياء والمرسَلين كذلك دعوا الناس إلى عبادة النّعيم الأعظم، وذلك لأنّ النّعيم الأعظم هو الله سبحانه وتعالى، غير أنَّ سبب فزعهم هو أنّهم لم يعلموا بالمقصود من سؤال الله إليهم هل دعوا الناس إلى عبادة النّعيم الأعظم لكونه لا يعلم بحقيقة اسم الله الأعظم جميعُ الأنبياء والمرسَلين ولذلك لن يحزنهم الفزع الأكبر الذي يشمل من كان في السماوات والأرض لكون الأنبياء دعوا الناس إلى عبادة الله وحده لا شريك له ولم يكونوا يعلمون أنَّ النّعيم الأعظم هو اسم من أسماءِ الله ربّ العالمين، ولذلك فنتيجة الفزع الأكبر هي إيجابيةٌ عليهم، ولذلك لن يحزنهم الفزع الأكبر.
ولكن الذي يدعو الناس إلى عبادة النّعيم الأعظم هو الإمام المهديّ، ولذلك خلقهم إلى ما دعاهم إلى عبادته الإمام المهديّ ثم يحقّق الهدف من خلقهم فيهدي الله به مَن في الأرض جميعاً، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩﴾} صدق الله العظيم [هود].
ويا رجل، إنَّ الإمام المهديّ لا يقول في جدّه محمد رسول الله إلا خيراً، وأما بالنسبة لحقيقة اسم الله الأعظم فلم يُحِطْ به لا هو ولا كافة الأنبياء والمرسَلين ولذلك لم يُقدِّر اللهُ تحقيق الهدف من الخلق في عصرهم، ولن يستطيع من في السماوات والأرض أن يُعرّف لكم حقيقة اسم الله الأعظم لا من الملائكة والجنّ والإنس ولا كافة رسل الله من الجنّ والإنس لأنّهم لا يحيطون به علماً، وأما سبب فزعهم هو حين تلقّوا السؤال من ربّهم: هل دعوتم الناس إلى عبادة النّعيم الأعظم؟ فلم يدركوا بادئ الأمر أنّ ذلك هو اسم الله الأعظم الذي تكمن فيه الحكمة من خلق عبيد الله جميعاً وهو اسم من أسماء الله الحسنى، وإنّما يوصف بالأعظم لأنّه صفة رضوان الرحمن على عباده أنّه أكبر من نعيم الجنة، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} [التوبة].
فاتَّقِ الله أخي الكريم ولا تسعى لفتنة الذين لم يعلموا بعد علم اليقين بحقيقة اسم الله الأعظم، وأمّا الذين علموا بحقيقة اسم الله الأعظم من أنصار المهديّ المنتظَر فتالله لا يستطيع فتنتهم مَن في السماء ومن في الأرض، وهل تدري لماذا؟ وذلك لأنّهم علِموا بهذه الحقيقة في أنفسهم وهي الآية الكُبرى لديهم التي جعلتهم يوقنون أنَّ ناصر محمد اليماني هو حقاً المهديّ المنتظَر الذي يدعو إلى عبادة النّعيم الأعظم حتى يكون رضوان الله غايةً وليس وسيلةً لأنّ في ذلك سرّ الحكمة من خلقهم، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]، ولكن بسبب فتنة المبالغة في أنبياء الله ورسله لن تدركوا حقيقة اسم الله الأعظم.
ولسوف أوجّه إليك سؤالي يا من تقول إنّي لم أعِ ما أقول، فهل ترى أنّه يحقّ لك أن تُنافس محمداً رسولَ الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - في حبّ الله وقربه؟ وننتظر منك الإجابة على هذا السؤال، وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربِّ العالمين ..
وأما بالنسبة لاستغرابك من فتوى ناصر محمد اليماني أنّه سوف يدعو ثبوراً لو لم يحقّق الله له النّعيم الأعظم! ومن ثم جاء الردّ منك بما يلي:
ومن ثمّ يردّ عليك الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: وتالله لو لم يُحقّق الله لعبده النّعيم الأعظم فإنّني سوف أدعو ثبوراً أكثر منهم بجميع كلمات الحزن والأسى، ولن يرضيني ربّي بالحور العين وجنّات النعيم، ولن يرضيني ربّي بملكوته جميعاً مهما كان ومهما يكون، فلن أقبل به حتى يحقّق لي النّعيم الأعظم من نعيم جنته فيرضى في نفسه، فكيف تريدني أن أرضى بجنات النعيم وربّي حبيبي حزين ومتحسّر على عباده الذين ظلموا أنفسهم! وقال الله تعالى: {إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
ويا سبحان ربّي فلكم دعاء الثبور لدى الكفار والمهديّ المنتظَر مختلفان جداً! فأمّا الكفار فدعاؤهم بالثبور على أنفسهم وهو بسبب أنّهم ظلموا أنفسهم فأدخلهم الله النار، وأمّا المهديّ المنتظَر فهو لو يحرمه الله من تحقيق النّعيم الأعظم وهو أن يكون الله راضياً في نفسه لا متحسّراً ولا حزيناً، ولذلك تجد العبد الذي أذِن الله له بالخطاب يحاجّ ربّه أن يرضى في نفسه فإذا رضي في نفسه فهذا يعني أنّها تحقّقت الشفاعة فتأتي من الله أرحم الراحمين فينادي عبده أن يدخل في عباده فيدخلون جنّته أجمعين. وذلك هو البيان الحقّ لقول الله تعالى: {يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿٣٠﴾} [الفجر]. {حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ].
ولن يُدخِل الله عبادَه جنَّتَه فتشفع لهم رحمتُه في نفسه من غضبه حتى يرضى في نفسه، ولذلك تجد العبد الذي أذِن اللهُ له بالخطاب وقال صواباً تجده يُحاجُّ ربَّه أنْ يحقق له النّعيم الأعظم من جنّته ويرضى في نفسه، فإذا تحقّق الرِّضا في نفسه تحقّقَت الشفاعة. وإنَّما الشفاعة أن تشفع رحمته في نفسه من غضبه فلم تتجاوز الشفاعة ذات الله سبحانه، تصديقاً لقول الله تعالى: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
وإنّما عبده الذي أَذِن الله له أن يُخاطب ربّه قال صواباً لأنّه لن يشفع لأحدٍ من عباده، لأنّ الله هو أرحم الراحمين، ولذلك أذِن الله له أن يحاجّ ربه في أن يرضى، فإذا تحقّق الرِّضا تحققت الشفاعة، ولذلك قال الله تعالى: {وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّـهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].
ويا رجل، فبما أنَّ الإمام المهديّ سيدعو ثبوراً أكثر من ثبور الكافرين لو لم يرضَ الله في نفسه ولذلك سوف يهدي الله مَن في الأرض جميعاً رحمةً بعبده، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ} صدق الله العظيم [هود:118-119].
وفي ذلك سرّ الإمام المهديّ الذي يعبد رضوان الله غايةً وليس كوسيلةٍ هو ومن اتّبع دعوته قلباً وقالباً من الذين كانوا على شاكلته من الأنصار السابقين الأخيار من زمرته، وهم ليسوا بأنبياء ولا شهداء ولكنّهم يغبطهم الأنبياء والشهداء على قربهم من ربَّهم وحبه لهم، أولئك أحباب الرحمن الذين وعد الله بهم في محكم القرآن، فكيف يرضون بجنّة النَّعيم قبل أن يتحقّق لهم النّعيم الأعظم منها، ولذلك رفعهم الله مكاناً عليّاً في الكتاب فهو أكرم منهم وأرحم. فكن منهم ونافسهم وإمامهم المهدي في حبّ الله وقربه، فلم آمرهم أن يبالغوا في شأني بغير الحقّ حتى ولو كنت خليفة الله في الأرض فإنّ لهم من الحقّ في ربِّهم ما للإمام المهديّ، ومن جعل من الأنصار الله الواحد القهار حصرياً للمهديّ المنتظَر من دونه فيعتقد أنه لا ينبغي له أن ينافس الإمام المهديّ في حبّ الله وقربه فقد أشرك بالله، اللهم قد بلغت اللهم فاشهد.
وبالنسبة لسرِّ هُدى الله للأمّة جميعاً من أجل الإمام المهديّ فهو رحمة بالإمام المهديّ الذي سيدعو ثبوراً لو لم يحقّق الله له النّعيم الأعظم من جنّته، وذلك لأنّ الإمام المهديّ يعبد رضوان الله غايةً وليس كوسيلةٍ ليدخله جنته، وكيف يكون الله راضياً في نفسه؟ وذلك حتى يدخل عباده في رحمته جميعاً رحمة بالإمام المهديّ الذي تستهزئ به ولا تحيط بسرّه وتجهل قدره! اللهم اغفر لهم فإنّهم لا يعلمون.
وسلامٌ على المرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين ..
خليفة الله وعبده الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني .
_____________
آنان را وحشت بزرگ فرا نمی گیرد ، در روزی که خداوند از تمام مردم درباره نعیمی که راز و حکمت خلقت آنان در آن نهفته است سؤال می کند
