الموضوع: چیڕۆکی گەڕانی پێغەمبەران بەدوای هیدایەت و فیتنەی شک و گومان لەدوای هیدایەت و هەڵبژاردن تا اللە وانەیەکیان فێربکات کە لەبیری نەکەن تا بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت..

النتائج 1 إلى 1 من 1
  1. افتراضي چیڕۆکی گەڕانی پێغەمبەران بەدوای هیدایەت و فیتنەی شک و گومان لەدوای هیدایەت و هەڵبژاردن تا اللە وانەیەکیان فێربکات کە لەبیری نەکەن تا بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت..


    ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی
    23 - جەمادە لئاخیرە - 1444 کۆچی
    16 - 01 - 2023 زایینی
    08:00 بەیانی
    (بەپێی ساڵنامەی فەرمی مەککە دایکی دێیەکان)

    [بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
    https://albushra-islamia.com/showthread.php?p=404664
    _______


    چیڕۆکی گەڕانی پێغەمبەران بەدوای هیدایەت و فیتنەی شک و گومان لەدوای هیدایەت و هەڵبژاردن تا اللە وانەیەکیان فێربکات کە لەبیری نەکەن تا بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت..




    https://youtu.be/XotQ1YSrvWU

    براتان خەلیفەی اللە مەهدی؛ ناصر محمد یەمانی.
    ____

    اقتباس المشاركة 404786 من موضوع سڵاوت لێبێت و بەخێرهاتی توێژەر موستەشار بەڵکو ببیت بە یەکێک لە چاکەکارە پێشکەوتووەکان..


    - 2 -
    ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی
    18 - ی ذو لقعدە - 1429 ی کۆچی
    17 - 11 - 2008 زایینی
    01:22 بەیانی
    (بەپێی ساڵنامەی فەرمی مەککە دایکی دێیەکان)

    [بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
    https://albushra-islamia.com/showthread.php?p=3866
    _____________


    وەڵامی مەهدی چاوەڕوانکراو لەسەر موستەشار، وە ئومێد دەکەم لە اللە لە چاکەکارە پێشکەوتووەکان بێت..

    بەناوی الله ی لەھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، دروودو سڵاو لەسەر نێردراوی نەخوێندەوار دواهەمین نێردراوو پێغەمبەران و خۆشەویسترینیان و نزیکترینیان لەلای اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان محمد پێغەمبەری اللە دروودو سڵاوی اللە ی لەسەر وە لەسەر کەس و کارە پاکەکەی لەوانەی اللە بە تەواوی پاک و خاوێنی کردنەوە وە لە شوێنکەوتووان بە حەق تا ئەو ڕۆژەی اللە لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات لەسەر ئایینەکەیان، دواتر..

    بەخێرهاتنەکەی موستەشار کە بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێت دووبارە دەکەینەوە، جا ئەگەر تۆ حەق و ڕاستیت دەوێت ئەوا سوێند بۆ تۆو ئوممەت دەخۆم بەحەق بەوەی من مەهدی چاوەڕوانکراوی حەقم، هەمیشە هیچ شتێک ناڵێم لەسەر اللە تەنها حەق و ڕاست نەبێت، وە اللە بەڵگەکەمی لە سوێند خواردندا دانەناوە نە لە خەونی خەوتنیشداو نە لە ناویشدا؛ بەڵکو اللە بەڵگە تێرو تەواوو زاڵەکەی مەهدی جاوەڕوانکراوی لەسەر هەموو زانایانی ئوممەت لەدەسەڵاتی مەحکەمی سەلمێندراوو ڕاشکاو داناوە لە قورئانی گەورە تا ئەو کاتەی لەناخیاندا هیچ سەخڵەتیەک نابیننەوە لەوەی بڕیاردەدەم لەنێوانیان و بەتەواوی خۆیان بەدەستەوە دەدەن، وە هیوادارم نۆو هەموو زانایانی ئوممەت و ئەوانەش کە بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێن لۆمەمان نەکەن لەسەر درێژکردنەوەی بەیانی حەق و ڕاست و دروستی قورئان جا باسەکە زۆر گەورەیە و ئوممەتەکان بەدرێژایی هەزاران ساڵە چاوەڕێی مەهدی چاوەڕوانکراو دەکەن، وە لەبەر ئەوەی بانگەوازەکەی ناصر محمد یەمانی بۆ ئوممەت یان ئەوەتا دەبێتە مژدەیەکی گەورە بۆ بەشەر جا ڕازیان دەکات بەوەی هەر بەڕاستی ئەو مەهدی چاوەڕوانکراوە بە دەسەڵاتی بەیانی حەق و ڕاست و دروستی قورئانی گەورە، یان ئەوەتا ناصر محمد یەمانی دەبێتە ئەوکەسەی لەسەر گومڕاییەکی ئاشکرایە لەوانەی قسە لەسەر اللە دەکەن بێ ئەوەی بزانن جا ئوممەتیان گومڕا کردووە دەربارەی زۆرێک لە حەق بە قسە گومانەکانیان بە ئیجتیهاد لەلایەن خۆیانەوە، هەرچەندە اللە فەتوای بۆ داون بەوەی گومان هیچ سودێکی نیە لەبەرامبەر زانینی حەق و ڕاستیدا، هەربۆیەش تەفسیرکردنی قورئان بە ئیجتیهادی خۆیان حەرام دەکەم هەروەکو اللە و پێغەمبەرەکەی حەرامیان کردووە، محمد پێغەمبەری اللە ش دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی فەرموویەتی:
    [من قال لا أعلم فقد أفتى].

    بەو مانایەی بەڕاستی اللە پاداشتەکەی وەکو ئەوکەسە بۆ دەنوسێت کە فەتوای دروستی داوە؛ ئەمەش بەڕەچاوکردنی ئەوەی چونکە لە اللە ترساو خۆی پاراست و وتی نازانم بەپێداگیری و سوربوونەکەی خۆی بەوەی سور بوو لەسەرئەوەی قسە لەسەر اللە نەکات بە ناحەق، وە لەپاش ئەمە لەسەریەتی هەوڵبدات بۆ گەڕان بەدوای زیاتر لە زانستی پەروەردگارەکەی دەربارەی ئەم فەتوایەی کە لە اللە ترساو دەربارەی فەتوای نەدا تا ئەوکاتەی اللە فێری دەکات بەحەق، وە ئەگەر اللە زانی ئەم کەسەی کە بەدوای ڕاستیدا دەگەڕێت هیچی ناوێت تەنها حەق و ڕاستی نەبێت، ئەوا حەقە لەسەر اللە هیدایەتی بدات بۆ ڕێگای حەق، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت].

    یان ئەوەتا زانایەکە فەتوا دەدات دەربارەی باسێک کە هێشتا موجتەهیدەو نەگەیشتۆتە دەسەڵاتێکی زانستی ڕۆشن؛ جا لێرەدا ئەمە حەرامکراوە لەسەری لەکتێبەکەی اللە و سوننەتی حەق و ڕاست و دروستی پێغەمبەرەکەی، یان ئێوە نازانن ئیجتیهاد بریتیە لە گەڕان بەدوای حەق و ڕاستی و ئاوات خواستن بە گەیشتن بۆ حەق و ڕاستی وە لەدوای ئەوەی اللە هیدایەتی دەدات و ڕێنوێنی دەکات بۆ لای حەق؛ ئینجا لەپاش ئەمە بانگەواز دەکات بۆ لای حەق لەسەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی لای پەروەردگارەکەی؟ وە محمد پێغەمبەری اللە -دروودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی- موجتەهید بووەو ئاواتی ناسینی حەقی دەخواست، جا خۆی تەنها کردبوو لە ئەشکەوتی حەڕا تا کەس هزرو بیرکردنەوەکەی تێک نەدات و سەرقاڵی نەکات جا بیری لەدروستکردنی ئاسمانەکان و زەوی دەکردەوە، جا دەیزانی اللە هەروا بۆ گاڵتە دروستی نەکردووە وە بەوەی باس و بابەتەکە گەورەیە بەڵام لەم باس و بابەتە سەری سوڕما بوو کە کامە ڕێگا بەرەو حەق و ڕاستی دەبات: جا ئایا ئەمە ڕێگای گەلەکەی خۆیەتی بە پەرستنی بتەکان؟ یان ڕاستیەکە لە ڕێگای یەهودە؟ یان ڕاستیەکە لەڕێگای نەصاراکانە؟ یان ڕاستیەکە لە ڕێگای مەجوس دایە ئەوانەی ئاگر دەپەرستن؟ جا محمد پێغەمبەری اللە -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- سەری سوڕمابوو نەیدەزانی کامە ڕێگا بەرەو حەق و ڕاستی دەبات تا شوێنی بکەوێت، جا سەرگەردان بوو لەبەرامبەر چوار ڕێگا: ڕێگای گەلەکەی و ڕێگای مەجوس و ڕێگای نەصاراو ڕێگای یەهود، جا اللە بینی سەرگەردان بووە لەبەردەم چوار ڕێگای جیاواز کە نەیدەزانی کامەیان بەرەو حەق و ڕاستی دەبات، جا محمد پێغەمبەری اللە -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- ئازاری دەچەشت بە ئازارێکی دەروونی لەبەرئەوەی حەق و ڕاستی دەویست و نەشیدەزانی ڕێگا حەقەکە لەگەڵ کامەیە تا بیگرێتەبەر! جا لەپاش ئەمە حەق هیدایەتی دا بۆ لای وەکو بەڕاستدانانێک بۆ بەڵێنە حەقەکە لە: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم.

    ئەمەش بریتیە لەبەیانی حەق و ڕاست و دروستی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ﴿٧﴾} صدق الله العظيم [الضحى]،

    وە اللە خۆزگەو ئاوات خواستنەکەی بۆ هێنایەجێ جا هەڵیبژاردو فێری کردو ڕێنمایی کرد بۆ ڕێگای اللە ی بەدەسەڵاتی شایستەی سوپاسگوزاری.

    کەواتە محمد پێغەمبەری اللە - دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی - موجتەهید بوو، بەڵام نەک بەهەوڵ و ئیجتیهادیک بە گەڕانی خوێندنەوە لەبەرئەوەی نەخوێندەوار بوو؛ بەڵکو بە هەوڵ و ئیجتیهادی هزری بیرکردنەوە، بۆیەش خۆی تەنها دەکرد لە ئەشکەوتی حەڕا، وە بەهەمان شێوە خۆشەویستی اللە ئیبراهیم موجتەهیدێک بووە بە گەڕان بەدوای حەق و ڕاستی، جا بیری لە مەلەکوتی ئاسمان و زەوی دەکردەوە بەڕەچاوکردنی ئەوەی چونکە قەناعەتی نەبوو بە پەرستنی بت و پەیکەرەکان وە دەیویست شتێکی باڵاتر لە بت و پەیکەرەکان بپەرستێت جا کاتێک شەو باڵی کێشا بەسەر ئیبراهیمدا سەیری هەسارەیەکی کردو وتی: "ئەمە پەروەردگارمە"، جا کاتێک ئاوا بوو وتی: "حەز بەوە ناکەم کە ئاوا دەبێت"، لەپاشان کاتێک مانگی بینی هەڵهات وتی: "ئەمە پەروەردگارمە"، جا کاتێک ئاوا بوو وتی: {لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:77].

    ئەمەش لەبەرئەوەی حەق و ڕاستی دەویست و ئاواتی دەخواست ئەم ڕێگایە بناسێت کە بەرەو ئەو دەیبات، بەڵام سەرگەردان بوو نەیدەزانی کامە ڕێگا بەرەو حەق و ڕاستی دەبات، لەپاشان ئازاری دەروونی دەچەشت و بیری دەکردەوە چۆن هیدایەت دەدرێت بۆ ڕێگای حەق لەکاتێکدا سەرگەردانە تێیدا؟ جا ئازاری دەەچەشت بە ئازار چەشتنێکی دەروونی و وتی: "بەڕاستی من نەخۆشم" لەدوای سەیرکردنی ئەستێرەکان بەسەیرکردنێکی هزری -هەسارە ڕووناک و درەوشاوەکانی ئاسمان- و قەناعەتی نەدەکرد بە پەر.ستنی لەبەرئەمە ئازاری دەچەشت بە ئازار چەشتنێکی دەروونی بە ملکەچی و دڵسۆزی و پاڕانەوە بۆ لای پەروەردگارەکەی و وتی: {لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ}.

    جا لەپاشان بەڕاستگەڕانی بەڵێنەکە هات لەلایەن پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهانەوە بۆ ئەوانەی بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێن: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم.

    جا اللە هیدایەتی داو ڕێنوێنی کرد بۆ لای حەق و هەڵیبژارد جا لەپاش ئەمە بانگەوازی گەلەکەی کرد لەسەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی لای پەروەردگارەکەی.

    وە ئەمە بریتیە لە پێناسەی حەق و ڕاست و دروست بۆ ئیجتیهاد: بریتیە لەوەی ئەوکەسەی کە بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێت ئیجتیهاد بکات و هەوڵ بدات تا ئەوکاتەی اللە هیدایەتی دەدات و ڕێنوێنی دەکات بۆ لای لەسەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی لای پەروەردگارەکەی، جا لەپاش ئەمە بانگەواز دەکات بۆ ڕێگای پەروەردگارەکەی لەسەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی لای پەروەردگارەکەی.

    وە لەمیانەی ئەمەدا ئەنجامە ڕاستەکە دەردەکەوێت کە بریتیە لەوەی: پێغەمبەرەکان کەسانێکی موجتەهید بوونە کە بەدوای حەق و ڕاستیدا گەڕاون بە گەڕانێکی هزری بیرکردنەوە جا ئاوات و خوزگەیان خواستووە بیزانن تا شوێنی بکەون، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّـهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّـهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم [الحج].

    جا ئایا ئاوات و خۆزگە خواستنەکە (التَّمَنِّي) چیە؟ ئەمە گەڕانە بەدوای حەق و ڕاستی تا ئەوکاتەی اللە هیدایەتی دەدات و ڕێنوێنی دەکات بۆ لای جا هەڵیدەبژێرێت.

    وە لەدوای هەڵبژادنەکە شتێکی تر ڕوودەدات کە بریتیە لە بیڕوباوەڕێک لەلایەن ئەوانەی بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێن لەوەی هیدایەتدراون بۆ لای و دڵنیا بوون لەوەی ئەمە حەق و ڕاستە بەبێ گومان و دوودڵی، جا بیروباوەڕیان وایە ئیتر ئەوان هەرگیز گومانیان بۆ دروست نابێت لەم حەقەی زانیویانە، وە هەرگیز گومڕاش نابنەوە بۆ هەمیشە. جا لەپاشان اللە دەیەوێت بەدڵنیاییەوە بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگوڕێت وە لەم بیروباوەڕەی لە ناخیانە کە پێیانوایە هەرگیز لەبەرامبەر حەق و ڕاستیدا گومڕا نابنەوە بۆ هەمیشە لەدوای ئەوەی اللە هیدایەتی دان و ڕێنوێنی کردن بۆ لای، ئەمەش لەدوای گەیشتن بە ڕاستیەکە ڕوودەدات بۆ هەموو ئەوانەی بەدوای حەق و ڕاستیدا دەگەڕێن هەروەکو پێغەمبەران کە لەدوای ئەوە لێیان ڕوویداوە کاتێک اللە هەڵیبژاردن و ڕەوانەی کردن بۆ لای گەلەکانیان جا لەپاش ئەمە لە ناخدا شک و گومان دروست بوو دەربارەی خۆیان لەدوای هەڵبژاردن و ڕەوانەکردنەکەیان، وە لەپاشان اللە نیشانەکانی خۆی بۆ دامەزراندن تا دڵەکانیان ئۆقرە بگرێت بەوەی لەسەر ڕێگای ڕاستن،
    اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَـٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي} صدق الله العظيم [البقرة:260].

    وە لەپاشان اللە نیشانەکانی خۆی بۆ (ئیبراهیم) دامەزراندو لەسەر ئەرزی واقع چەسپاندی، وە پێی فەرموو: {قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة:260].

    جا لەپاش ئەمە دڵنیاییەکە گەڕایەوە بۆ دڵی ئیبراهیم -دروودو سڵاوی لێبێت- لەدوای ئەوەی اللە نیشانەکانی خۆی بۆ ڕوون کردەوە لەسەر ئەرزی واقع.

    بەهەمان شێوە پێغەمبەری اللە موسا لەدوای ئەوەی اللە ڕەوانەی کرد بۆ لای فیرعەون بە پێغەمبەرێتی، وە بانگەوازەکەی دەستپێکرد بەوەی بە دڵنیاییەوە لەسەر حەق و ڕاستیەو ئیتر هیچ شک و گومانێکی بۆ دروست نابێت، جا لەپاش ئەمە اللە ویستی وانەیەکی فێر بکات دەربارەی بیروباوەڕ تا متمانەی پێبکات، وە اللە ویستی بزانێت اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت، جا ئەو لەناحی خۆیدا پشتڕاست بوو بەوەی هەرگیز تووشی شک و گومان نابێت دەربارەی فەرمانەکەی، تا ئەوکاتەی ڕۆژی (زینەت) هات ئەو بەڵێنەی کە بە فیرعەونیدا بەوەی تەحەددای جادووگەرەکان دەکات تا فیرعەون بزانێت ئەو نێردراوێکە لەلایەن پەروەردگارەکەیەوە لەکاتێکدا موسا پشتڕاست بوو لەناخی خۆیدا بەهەموو متمانەیەکەوە بەوەی هەرگیز هیچ تووشی شک و گومان نابێت لە فەرمانەکەی، وە لەدوای ئەوەی جادووگەرەکان پەت و دارەکانیان فڕێدا لێرەدا متمانەکەی کەوتە لەرزە لەپاش ئەمە اللە نیشانەکانی خۆی لەسەر ئەرزی واقع بۆ دامەزراندو چەسپاندی تا دڵی ئۆقرە بگرێت و دڵنیا بێت بەوەی لەسەرحەق و ڕاستیە، جا اللە ویستی وانەیەکی پێبدات هەروەکو بەپێغەمبەرەکانی پێش خۆی دا بەوەی متمانەیان بە خۆیان نەبێت تا بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەو دڵەکەی دەگۆڕێت.

    اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ ﴿٦٥﴾ قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ ﴿٦٦﴾ فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَىٰ ﴿٦٧﴾} [طه].

    جا لێرەدا متمانەکەی موسا لە ناخیدا کەوتە لەرزە، وە اللە ویستی وانەیەکی پێبدات بەوەی بزانێت اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت، پاشان اللە نیشانەکانی خۆی بۆ دامەزراندو لەسەر ئەرزی واقع چەسپاندی، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَىٰ ﴿٦٨﴾ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [طه].

    پاشان دڵی موسا ئۆقرەی گرت بەوەی لەسەر حەق و ڕاستیە لەدوای ئەوەی اللە نیشانەکانی خۆی بۆ دامەزراندو لەسەر ئەرزی واقع چەسپاندی.

    وە لەپاش ئەمە دێینە سەر دواهەمین نێردراوو پێغەمبەرەکان محمد پێغەمبەری اللە -دروودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- لەدوای ئەوەی ئاوات و خۆزگەی حەق و ڕاستی دەخواست جا اللە ش هیدایەتی داو ڕێنوێنی کرد بۆ لای و ڕەوانەی کرد تا بانگەواز بکات بۆ حەق و ڕاستی جا ئەویش لەناخیدا متمانەی وابوو ئیتر هەرگیز گومڕا نابێتەوە لەدوای ئەوەی ناسیویەتی وە هەرگیزیش هیچ شک و گومانی بۆ دروست نابێت دەربارەی، اللە ش ویستی وانەیەکی پێبدات دەربارەی بیروباوەڕ بەوەی اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت، جا گەلەکەی تووشی شک و گومانیان کرد دەربارەی فەرمانەکەی بەوەی یەکێک لە پەرستراوەکانیان بە خراپە دەستیان لێوەشاندووە، پاشان ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز هات: {فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٩٤﴾} صدق الله العظيم [يونس].

    بەڵام اللە نێردراوەکەی خۆی جێنەهێشت بۆ ئەوەی پرسیار لەوانە بکات کە کتێبی ئاسمانیان پێدراوە، لەبەرئەوەی هەیانبوو لەوان ئەگەر بهاتبا پێغەمبەر پرسیاری لێکردبووایە ئەوا بە جگە لە حەق فەتوای بۆ دەدا لەکاتێکدا دەیزانی ئەو حەق و ڕاستە لەلایەن پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهانەوە، بۆیە جێینەهێشت تا پرسیار لەوانە بکات کە کتێبی ئاسمانیان پێدراوە بەڵکو اللە جبریلی بۆ لای نارد بە بانگهێشت کردن بۆ لای خاوەنی عەرشی گەورە تا اللە نیشانەکانی خۆی بۆ دابمەزرێنێت بە حەق لەسەر ئەرزی واقع، جا فەرمانی بە جبریل کرد بەلای ئەم ئاگرەدا تیپەڕێنێت کە اللە بەڵێنی پێ بە بێباوەڕەکان داوە جا بیان بینێت وا سزا دەدرێن تێیدا، وە لەپاشان بەرزی کردەوە بۆلای ئەم بەهەشتەی کە بەڵێنی پێ بە لە اللە ترسە پارێزکارەکان،داوە، پاشانیش بۆ لای سیدرەتولمونتەها بۆ بەرزبوونەوە ئەمەش لەشەوی ئیسڕاو میعڕاجدا بوو بە توانایەکەی اللە، بە پشتڕاستکردنەوەی بەڵێنە ڕاست و دروستەکەی اللە بۆ پێغەمبەرەکەی لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون].

    پێشەکیەکە کۆتایی هات تا فێرتان بکەم ئیجتیهاد چیە کە بریتیە لە:گەڕان بەدوای حەق و ڕاستی تا ئەوکاتەی اللە هیدایەتی دەدات و ڕێنوێنی دەکات بۆ لای لەپاشانیش بانگەواز دەکات بۆ لای حەق لەسەر بەڵگەو بەرچاوڕوونی لای پەروەردگارەکەی بە زانست و هیدایەتی لای پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان نەک بە گومانەوە کە هیچ سودێک بە زانینی حەق و ڕاستی ناگەیەنێت.

    وە بەهەمان شێوە ئەمە بەسەر ئەم یاوەرانەی اللە شدا دێت کە گەڕانەکەیان درێژەی کێشا بەدوای مەهدی چاوەڕوانکراو تا ئەوکاتەی دۆزیانەوەو بەسەریدا ئاگاداربوون، جا بەڕاستی لەناخیاندا ئەمە هات کە ئیتر هەرگیز هیچ شک و گومانێکیان بۆ دروست نابێت دەربارەی ناصر محمد یەمانی لەدوای ئەوەی بۆیان ڕوون بوویەوە ئەو مەهدی چاوەڕوانکراوی حەقە لەلایەن پەروەردگارەکەیانەوە، جا لەپاشان اللە وانەیەکی پێدان دەربارەی بیروباوەڕ تا بزانن اللە خۆی نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕێت.

    تا لەپاش ئەمە بڵێن: ئەی ئەوەی دڵەکان جێگیرو ڕاوەستاو دەکەیت دڵەکانمان،جێگیرو ڕاوەستاو بکە لەسەر بەڕاستدانانی حەق و ڕاستی لەلایەن خۆتەوە ئەی ئەوەی هەر خۆت نێوانی کەسەکەو دڵەکەی دەگۆڕیت بەڵێنەکەشت حەق و ڕاستەو تۆش لە هەموو میهرەبان و بە بەزەییەکان میهرەبانترو بە بەزەییتری".

    هەرچی دەربارەی وەچەخستنەوەو زۆربوونی نەوەی ئادەمە جا لەڕاستیدا دەربارەی ئەمە چەند ئایەتێکی مەحکەم هاتوون بەوەی ئادەم بەر لە دابەزینی یاساکە دەربارەی هاوسەرگیری کردن دەرچووە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٣٨﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    وە ئەی برایەکەم موستەشار، بەڕاستی ئەمە لە ئایەتە ڕوون و ئاشکراکانە کە هەواڵمان پێدەدات بەوەی دەرچوونی ئادەم بەر لە دابەزینی یاسادانانەکە بووە، وە اللە ش هاوسەرگیری کردنی حەڵاڵ نەکردووە لەگەڵ خوشکەکانیان تا لە پاشان ئەمەی لەسەریان حەرام کردبێت، بەڵکو یاسادانانەکە بۆ حەرام کردن هات اللە ش لەوەی پێشتری بوریوە، بەڵکو ئەمە تاقیکردنەوەیەک بوو لەلایەن اللە وە بۆ ئەوان، خۆ ئەگەر ئارامیان گرتبوایە لەسەر حەزو ئارەزووەکەیان ئەوا حۆری چاوگەشیان بۆ دادەبەزی وەکو ڕێزلێگرتنێک لەلایەن پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهانەوە بەڵام مرۆڤ هەمیشە پەلەیەتی، بەڵام ئەوان چونە لای خوشکەکانیان بە کۆبوونەوەو جوت بوون لەگەڵیان جا بەم شێوەیە نەوەی ئادەم وەچەی خستەوەو زۆر بوو پاشانیش یاسادانانەکە هات جا ئەمەیان لەسەر حەرام کرا، جا ئەوانەی شوێنی هیدایەتەکەی اللە دەکەون نە ترسیان لەسەرە نە خەفەتباریش دەبن.

    پاشان من لەقورئانی گەورەدا ئەوە دەبینم کە وەچەخستنەوەو زۆربوونەکە بۆ نەوەی ئادەم بە نێرو مێیەوە لە دوو کەسەوە بووە بە تەنها نەک بە جگە لەوان بە هیچ شێوەیەک، ئەم فەتوایەش اللە بە ڕوون و ئاشکرایی لە قورئانی گەورەی داناوە بەوەی نەوەی ئادەم لەنێوان دوو کەسدا پەیدابووەو اللە ڕەگەزێکی تری دروست نەکردووە بۆ بەشداری کردن لە وەچەخستنەوەو زۆربوونەکە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:1].

    جا سەیری فەرموودەکەی اللە بکە: {مِنْهُمَا} بە دوو کەسی (مُثنّى) کە مەبەستی لە ئادەم و حەوایە، هەرچەندە ئەسڵی نەوە لە پشتی ئادەمەوەیە، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ} جا اللە مێ یەکانی لە نێرەکان دروستکردووە وە مێیەکان کێڵگەی تۆوەکانی مرۆڤایەتین. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:223].

    وە ئەوانەی قسە لەسەر اللە دەکەن بێ ئەوەی بزانن وتوویانە مەبەست لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} وتوویانە ئەمە مەبەستی لە پێش یان دواوەیە بە درۆو بوختان کردن لەسەر اللە بە تەفسیرکردنی فەرموودەکەی بە ڕاو ئیجتیهادەوە کە هیچ سودێک بە زانینی حەق و ڕاستی ناگەیەنێت، خۆ ئەگەر لە قورئان گەڕابان ئەوا فەتوا حەق و ڕاست و دروستەکەیان دەدۆزیەوە بەوەی مەبەستی لەمە ئەوە نیە وە بەوەی حەرامە لەسەریان بچنە لای کێڵگەکانیان لە دواوە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    لێرەدا اللە بۆ پیاو ڕوونی دەکاتەوە کە ڕەوا نیە بۆی بچێتە لای هاوسەرەکەی لە دواوە؛ بەڵکو اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی: {فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ} صدق الله العظيم.

    وە اللە مەبەستی (حيث أمَرَكم الله) ی لەم فەرموودەیەی خۆی فێرکردوون پایەبەرزی بۆی کاتێک دەفەرموێت: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم.

    وە ئەوەی ماوەتەوە بەیانی ئەم فەرموودەیەتی پایەبەرزی بۆی: {أَنَّىٰ شِئْتُمْ}.

    لەمەدا حیکمەتێکی گرنگ هەیە کە خاوەن ژیری و هۆشمەندەکان درکی پێ دەکەن، کە ئەگەر ویستی چێژ ببینێت ئەوا یەکسەر ئەمە نەکات بەڵکو یاری لەگەڵدا بکات لەپێش ئەمە تا حەزو ئارەزووی ئافرەت و پیاوەکە بوورێژێت جا لەپاش ئەمە ئینجا دەچێتە لای کێڵگەکەی، لێرەشدا ئافرەتەکە چێژ دەبینێت لە هاوسەرەکەی بە چاکترین چێژ وەرگرتن جا هەرگیز بیر لەکەسی تر ناکاتەوە جگە لەئەو نەبێت، هەرچی ئەوەیە ئەگەر هاتوو یەکسەر وەکو ئاژەڵ لەگەڵیدا کۆبویەوە ئەوا لێرەدا ئافرەتەکە چێژ وەرناگرێت پێی لەوەی کاردەکاتە سەر پەیوەندیەکە وە لەوەیە بچێتە لای کەسێکی تری جگە لەئەوو تووشی لادان بێت، وە یاری نەکردنی پێش جوت بوون لە هۆکارە سەرەکیەکانە بۆ بڵاوبوونەوەی کاری داوێنپیسی لەنێوان باوەڕدارە هاوسەردارەکان، وە بەهەمان شێوە مامەڵەکردن لە هاوسەرگیری کردندا جا بەڕاستی پیاو کاتێک هاوسەرەکەی دەبینێت و زەردەخەنە دەکات بۆی و مامەڵەی لەگەڵدا دەکات بە ڕەوشتێکی چاک و هەوڵ دەدات سۆزو خۆشەویستیەکەی بەدەست بهێنێت؛ تا شەیتان دەسەڵاتی بەسەریەوە نەبێت و نەچێت بەلای خراپەی داوێنپیسی و سەرپێچی فەرمانی پەروەردگارەکەی نەکات لەمە دووری دەخاتەوە تا هیچ جۆره بوختانێک نەکەن لەنێوان دەست و پێی خۆیاندا بە ناپاکی کردن جا ئەم کاتەش منداڵێکی بۆ نەهێنێت کە لەمێردەکەی نیە جا منداڵی لێدەبێت بە جگە لە نەوەکەی خۆی، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ} صدق الله العظيم [الممتحنة:12].

    جا بە اللە سوێندتان دەدەم ئایا چاکتر نیە بۆ پیاو دابەزێت لە خۆبەگەورەو زل زانی و لەخۆباییەکەی جا نەرم و نیان و میهرەبان بێت لەگەڵ هاوسەرەکەی تا اللە سۆزو خۆشەویستی و بەزەیی بخاتە نێوانیانەوە جا بەمەش لەخراپەو داوێنپیسی دەیپارێزێت کە ئەمەش چاکترە بۆی لەوەی بەردەوام بێت لە خۆبەگەورەو زل زانیەکەی لەسەر هاوسەرەکەی جا لەئەنجامدا نەوەیەکی لێ ببێت کە هی خۆی نیەو ناشزانێت؟ بەهەرحاڵ ئەمە بە ووردی لە بەیانەکانی تایبەت بە هاوسەرگیری ڕوون دەکرێتەوە لەوکاتەی اللە دەیەوێت جا بە ووردی و تێروتەسەلی باسی دەکەین وەکو ڕەحمەتێک بۆ باوەڕداران.

    دەگەڕێینەوە بۆ بابەتی گفتوگۆکردنەکە ئەی موستەشار، جا ئەمانە بەڵگەکانی مەهدی چاوەڕوانکراوە دەربارەی وەچەخستنەوەو زۆربوونی بەشەر، جا ئەگەر دڵنیا نەبوویت پێی ئەوا فەرموو تۆ دەسەڵاتی زانستەکەت بهێنە بەوەی ڕەگەزی سێیەم زیادکراوەو بوونی هەبووە تا وەچەستنەوەو زۆربوونەکە لە ڕێگەیەوە ڕوویدابێت، هەرچی بەڵگە حەق و ڕاستەکانی منن بریتیە لەوەی وەچەخستنەوەو زۆربوونەکە تایبەتکراوە لەنێوان دوو کەس بە تەنها کە بریتین لە ئادەم و حەوا، وە بەڵگەکەش ڕوون و ڕاشکاوە لە قورئانی گەورە لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:1].

    بەڵگەکەش لەم ئایەتەدا ڕوون و ڕاشکاوە بەوەی نەوەی مرۆڤایەتی لە ئادەمەوە هاتووە؛ جا ئەگەر نێر بێت یان مێ جا هەموویان لە پیاوێکن، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ} صدق الله العظيم.

    هەرجی وەچەخستنەوەو زۆربوونەکەیە ئەوا هەموو نێرو مێیەکان لە ئادەم و حەوان، وە بەڵگەکەش بەهەمان شێوە ڕوون و ڕاشکاوە لە هەمان شوێندا لەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم.

    وە منیش فەتوا دەدم بەوەی ئەم ئایەتە لە ئایەتە مەحکەمە ڕوون و ئاشکراکانە، جا ووردبەرەوە لێی اللە هیدایەتت بدات وە هەرگیز دروستکراوێکی تر لەگەڵیاندا نابینیت تا پیاو لەگەڵ خوشکەکەی کۆ نەبوبێتەوە؛ بەڵکو ڕاستیەکە ئەوەیە لەنێوان خۆیان کۆبوونەتەوە (بەجوت بوون) لەپێش دابەزینی یاسادانانەکە نەشیانزانیوە ئەمە حەرامە وە هێشتا یاسادانانەکەش دانەبەزی بوو، تا ئەوکاتەی یاسادانانەکە هات جا ئەوانەی شوێنی هیدایەتی پەروەردگارەکەیان کەوتن نە ترسیان لەسەرە نە خەفەتباریش دەبن اللە ش خۆشبوو لەوەی پێشتر کردیان، لەسەر ئەمەش نموونەیەکمان بۆت هێننایەوە دەربارەی هاوسەرگیری کردنی کوڕ لەگەل هاوسەری باوکی، جا اللە ئەمەی حەڵاڵ نەکردووە بۆیان لە پێشتردا تا ئەوکاتەی ئەوە بوو یاسادانانەکە هات بە حەرام کردنی وە وەسفی ئەمەی کردووە بە داوێنپیسی و گوناهێکی گەورەو ناشیرینی قێزەون و ناپەسەندو ڕێبازێکی خراپ پاشانیش موسڵمانان شوێنی یاسای پەروەردگارەکەیان کەوتن بەحەق وەکو جێبەجێکردنێک بۆ فەرمانە مەحکەم و پتەوەکەی ئەوەی کە لەپێشتردا بۆی حەڵاڵ نەکردوون، هەروەکو چۆن بۆ کوڕەکانی ئادەمیشی حەڵاڵ نەکردبوو هاوسەرگیری بکەن لەگەڵ خوشکەکانیان بەڵام لەدوای دابەزینی یاسادانانەکە ئەوانەی شوێنی هیدایەتەکەی اللە دەکەون نەترسیان لەسەرەو نە خەفەتباریش دەبن، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء].

    ئەمەش مانای ئەوە نیە اللە پێش ئەمە هاوسەرگیری لەگەڵ خوشکەکانیان بۆ حەڵاڵ کردبن، پاک و بێگەردی بۆ اللە؛ بەڵکو یەکەم شت لە دابەزینی یاسادانانەکە دەربارەی هاوسەرگیری کردن ئەوەبوو کە هاوسەرگیری حەرام کرد لەگەڵ سەرتاپای مەحڕەمەکان و بۆشی ڕوون کردنەوە، پاشان ئەوانیش یان پابەند دەبن بە فەرمانی پەروەردگارەکەیان یان ئەوەتا سزایان دەدا بە سزایەکی سەخت لە ئاگری دۆزەخ لەدوای جێبەجێ بوونی بەڵگەکە لەسەریان، جا وێنەی هاوسەری باوک لە حەرامکراوەکانە هەر لە لە دێر زەمانەوە لە یەکەم یاسادانانی شەرعیدا وە هەموو مەحڕەمەکانیش خواستنیان حەرامکراوە هەر لە دێر زەمانەوە لە یەکەم یاسادانانی شەرعیەوە، وە اللە ش هاوسەرگیری کردنی لەگەڵ مەحرەمەکان حەڵاڵ نەکردووە پاشانیش لەدوای ئەمە حەرامی بکات، پاک و بێگەردی بۆ اللە! بەڵام خەڵکی خۆیان هاوسەرگیریان دەکرد لەگەڵ ئەو ئافرەتەی کە باوکیان خواستبووی و واگومانیان دەبرد هیچ حەرامیەک لەمەدا نیە تا ئەوکاتەی بەیانی حەرامکردنەکە هات، وە وەسفی ئەم هاوسەرگیریەی کرد بە داوێنپیسی و گوناهێکی گەورەو ناشیرینی قێزەون و ناپەسەندو ڕێبازێکی خراپ اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم.

    جا ئەی چی دەربارەی خواستنی خوشک؟ لەکاتێکدا اللە ئەمەی هەرگیز بۆ ڕۆژێک لە ڕۆژانیش حەڵاڵ نەکردووە هەر لەسەرەتای زەمانەوە، بەڵکو یاسادانانەکە هات تا بۆ خەڵکی ئەمە ڕوون بکاتەوە اللە چی حەڵاڵ کردووە بۆیان و چیشی حەرام کردووە لەسەریان جا لەپاش ئەمە پابەند دەبن پێی، وە ئەوەی ڕووی وەرگێڕاو نەیویست ئەوا اللە بەڵگەی بەسەردا جێبەجێ کردووەو دەیخاتە ئاگری دۆزەخەوەو بە خەجاڵەتی و شەرمەزارییەوه دەبێت ژیانی نەمری تێدا بەرێته سەر.

    وە ئەی برایەکەم موستەشار ئەگەر تۆ دەسەڵاتێکی زانستی ئاشکرای ڕوونت هەیە بەوەی وەچەخستنەوەکە بە موعجیزە بووە ئەوا من دەزانم اللە بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە، وە اللە ئادەمیشی بەبێ باوک و دایک دروست کرد، وە اللە حەوای بەبێ دایک و اللە عیساشی بەبێ باوک دروست کرد وە شاهێدیش دەدەم بەوەی اللە بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە، بەڵام هەرگیزاو هەرگیز قسە لەسەر اللە ناکەم لەکاتێکدا نەزانم بەشتێک لەوەی لە کتێبەکەی اللە نەهاتووە جا لە کتێبەکەی اللە ئەمە هاتووە کە وەچەخستنەوەو زۆربوونی بەشەر لەئادەم و حەواوە ڕوویداوە جا زیادبوونی مرۆڤیش لە نێوان نەوەکانیانەوە بووە، هەتا ئەگەر تەنانەت ئادەم و حەوا ترلیۆن پیاوو ترلیۆن مێ یەشیان لێ بووبێت؛ جا کێشەکە هەر ماوەتەوەو ئەوان هەموویان خوشک و بران لە دایک و باوکێک پاشان تەمەنەکانیان تەواو دەبێت لەکاتێکدا پیاوەکان نزیکی ئافرەتەکان نەکەوتبنەوە جا مرۆڤایەتی کۆتایی پێدێت یان اللە حۆری چاوگەشی بۆ ڕەوانە دەکردن لەلایەن خۆیەوە، دەشڵێم بەڵێ ئەگەر بهاتبا نزیکی خوشکەکانیان نەکەوتبان جا چاوەڕێی یاسای پەروەردگارەکەیان کردبووایە هەروەکو بەڵێنێ پێدابوون؛ ئەوا سوێند بە اللە حۆری چاوگەشی بۆ دادەبەزاندن لە نیعمەتەکانی بەهەشتەوە بەڵام مرۆڤ هەمیشە پەلەیەتی، بەهەرحاڵ ئەم پرسە بەڕاستی تێپەڕبوو وە بەسەرچوو اللە ش لەوەی پێشتریان بوری وە پابەند بوون بە یاسادانانەکە لەلایەن پەروەردگارەکەیانەوە لەدوای ئەوەی یاسادانانەکە هات بە حەرام کردنی هاوسەرگیری کردن لەگەڵ هەموو مەحرەمەکان، وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو جیهان.

    هەرجی لەبەرگ گرتنەوەیە ئەگەر توانیان؛ ئەوا پێت دەڵێم: بەڕاستی نێرو مێیەکان هەموویان لە ئاوی پیاوەوە دێن، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی: {وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ﴿٤٥﴾ مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].

    هەرچی سەبارەت بە ژنەکانە جا ئەوان تەنها کێڵگەن کە تۆوەکانی مرۆڤایەتیان تێدا دەڕوێت، بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:223].

    وە مانای (حَرْثٌ لكم) واتە: تۆوەکانی مرۆڤایەتی لەلای پیاو کە اللە لە سپێرم (مەنی) یەکەیەوە نێرو مێ دروست دەکات، جا ئەم هێلکەیەی کە لە ئافرەتەکەدا دێت دایدەپۆشێت جا پێی گەشە دەکات هەروەکو چۆن مریشک لەناو هێلکەدا گەشە دەکات.

    وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو جیهان.

    وە ئەگەر لەلای موستەشار یان جگە لە ئەو هەر بەرهەڵستیەک هەبێت بۆ بەیانی هەر ئایەتێک لە ئایەتەکان لەم بەیانەدا ئەوا با بفەرموێت بۆ گفتوگۆکردن بە سوپاسەوە.

    وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو جیهان ..
    براتان ئیمام مەهدی؛ ناصر محمد یەمانی.
    ________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


    اقتباس المشاركة 404664 من موضوع قصص بحثِ الأنبياء عن الهُدى وفتنة الشّك مِن بعد الهداية والاصطفاءِ ليُلقِّنَهم الله درسًا لا يَنسُوهُ ليَعلَموا أنّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه ..

    الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيَ
    23 - جمادى الآخرة - 1444 هـ
    16 - 01 - 2023 مـ
    08:00 صباحًا
    (بحسب التقويم الرسميّ لأُمّ القُرى)

    [لمتابعة رابط المشاركة الأصلية]
    https://albushra-islamia.com/showthread.php?p=40465
    _______


    قصص بحثِ الأنبياء عن الهُدى وفتنة الشّك مِن بعد الهداية والاصطفاءِ ليُلقِّنَهم الله درسًا لا يَنسُوهُ ليَعلَموا أنّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه ..



    https://youtu.be/XotQ1YSrvWU

    أخوكم خليفة الله المهديّ؛ ناصر محمد اليماني.
    ____



    ======== اقتباس =========

    اقتباس المشاركة 3866 من موضوع أهلًا وسَهلًا ومَرحبًا بالباحِثِ المُستَشار، عسَى أن تكونَ مِن السَّابقين الأخيَار ..

    - 2 -
    الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
    18 - ذو القعدة - 1429 هـ
    17 - 11 - 2008 مـ
    01:22 صباحًا
    ( بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى )
    _____________



    رَدّ المهديّ المُنتَظَر على المُستَشار، وأرجو مِن الله أن يكونَ مِن السّابِقينَ الأخيَار ..


    بِسْمِ الله الرَّحمن الرَّحيم، والصَّلاة والسَّلام على النبيّ الأُميّ خاتم الأنبياء والمُرسَلين وأحَبَّهم وأقرَبهُم إلى الله رَبِّ العالَمين مُحَمدٍ رسولِ الله صلّى الله عليه وسلّم وآله الأطهار مِن الذين طهَّرهم الله تَطهيرًا والتَّابعينَ بالحَقِّ إلى يوم الدِّين، وبعد ..

    أُكَرِّرُ التَّرحيبَ بالمُستشار الباحِثِ عن الحقّ، فإن كنتَ تُريدُ الحقّ فأُقسم لك وللأُمَّة بالحَقّ بأنّي المهديّ المنتظَر الحقّ، حَقيقٌ لا أقول على الله غير الحَقّ، ولم يجعل الله حُجَّتي بالقَسَمِ ولا في الحُلُمِ في المَنامِ ولا في الاسم؛ بل جعل الله الحُجّة للمهديّ المنتظَر البالِغة على جميع عُلماءِ الأمّة هو السّلطانُ المُحكَم المُلجِمُ مِن القرآن العظيم حتى لا يَجِدوا في أنفُسِهم حرَجًا مِمَّا قَضَيتُ بينهم بالحقّ ويُسَلِّموا تَسليمًا، وأرجو منك ومِن جميع علماء الأُمّة والباحثين عن الحقّ عَدم اللَّومِ علينا مِن تَطويلِ البيان الحقّ للقرآن، فالأمرُ جِدًّا عظيمٌ والأُمَمُ تَنتظِرُ للمهديّ المُنتَظر مُنذ آلافِ السِّنينِ، وبِما أنَّ دعوة ناصر محمد اليمانيّ للأُمَّة هي إمَّا أن تكون بُشرَى كُبرَى للبشر فيُقنِعهُم أنّه حقًّا المهديّ المنتظَر بسُلطانِ البيانِ الحقّ للقرآنِ العظيمِ، وإمَّا أن يكون ناصر محمد اليماني على ضَلالٍ مُبينٍ مِن الذين يقولون على الله ما لا يَعلَمونَ فأضَلُّوا الأُمَّة عن كثيرٍ مِن الحقِّ بِقَولِهم بِالظَّنِّ اجتهادًا مِنهم برغم أنّ الله أفتاهُم بأنّ الظَّنّ لا يُغني مِن الحقّ شيئًا، ولذلك أُحَرِّمُ تفسير القرآن اجتهادًا منهم كَما حرَّمَه الله ورسوله، وقال محمدٌ رسول الله صلَّى الله عليه وآله وسلَّم: [من قال لا أعلم فقد أفتى]، بمعنى أنَّ الله كَتَب لهُ أجرًا كما لو أفتَى نَظَرًا لأنّه اتَّقَى الله وقال لا أعلَم حِرصًا منه أن لا يقولَ على الله غيرَ الحقِّ، ومِن ثمَّ عليه أن يَجتهِدَ باحِثًا عن المَزيدِ مِن عِلمِ رَبِّه في تِلكَ الفَتوَى التي اتَّقى الله ولم يُفتِ فيها حتى يُعَلِّمَه اللهُ بالحَقّ، وإذا عَلِم الله أنّ هذا الباحث لا يريد غير الحقّ فحَقٌّ على الله أن يَهدِيه إلى سبيلِ الحقّ، تصديقًا لوعده الحَقّ في قوله تعالى: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت].

    أمَّا أن يُفتي العالِمُ في مسألةٍ وهو لا يزال مُجتهِدًا ولم يتَوصَّل إلى عِلمٍ وسُلطانٍ مُنيرٍ في شَأنِها فذلك مُحَرَّمٌ عليه في كتاب الله وسُنّة رسوله الحَقّ، أم أنَّكم لا تَعلَمون بأنّ الاجتِهادَ هو البَحثُ عن الحقّ والتَّمنّي للوُصول إلى الحقّ ومِن بعد أن يَهدِيَهُ الله إلى سبيل الحقّ ومِن ثُمّ يَدعو إلى الحقّ على بَصيرةٍ مِن ربّه؟ وكان مُحَمَّدٌ رسول الله - صلَّى الله عليه وآله وسلَّم - مُجتهِدًا يتمنَّى مَعرِفَة الحَقّ، وكان يَخلو بنفسِه في غارِ حِراء بحيثُ لا يَشغَلُ تَفكيرَه أحَدٌ فيتفَكَّر في خلق السّماواتِ والأرضِ، فعلِمَ بأنّ الله لم يَخلُقهُما عبَثًا وأنّ الأمرَ عَظيمٌ ولكنّه في حيرةٍ مِن الأمر أيُّ الطُرقِ تُؤدِّي إلى الحقّ: فهل هي طريقةُ قَومِه بعِبادةِ الأصنامِ؟ أم أنَّ الحقّ في طريق النّصارى؟ أم أنّ الحقّ في طريق اليهود؟ أم أنّ الحقّ في طريق المَجوسِ الذين يَعبُدونَ النّار؟ فأصبح مُحمدٌ رسول الله - صلَّى الله عليه وآله وسلَّم - مُحتارًا لا يَدري أيّ الطُّرُقِ تُؤدِّي إلى الحقّ فيتّبِعها، فأصبحَ ضالًّا أمام أربعة طُرقٍ: طريقُ قومِه، وطريقُ المَجوس، وطريقُ النّصارى، وطريقُ اليهود. فوجَده الله ضالًّا أمام مُفترَقِ أربعة طرقٍ لا يَعلمُ أيّهُم تُؤدِّي إلى الحقّ، فتألَّم محمدٌ رسول الله - صلَّى الله عليه وآله وسلَّم - تألُّمًا نفسِيًّا لأنّه يُريدُ الحقّ ولا يَعلمُ طريقَ الحقّ مع مَن حتى يَسلُكَها! ومِن ثمّ هَداهُ الحقّ إليه تصديقًا للوعدِ الحقّ في اللّوحِ المَحفوظِ: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم، وذلك هو البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ﴿٧﴾} صدق الله العظيم [الضحى]، وحقَّقَ الله له أُمنِيَته فاصْطَفاهُ وعلَّمَه وأرشَدَهُ إلى صِراطِ العزيزِ الحميدِ.

    إذًا مُحمدٌ رسول الله - صلَّى الله عليه وآله وسلَّم - كان مُجتهدًا، ولكن ليس باجتهادِ البحثِ بالقراءة لأنه أمّيُّ؛ بل اجتهادٌ فكريٌّ، ولذلك كان يَخلو بنفسه في غار حِراء.

    وكذلك خليل الله إبراهيم كان مجتهدًا باحثًا عن الحقّ، وكان يَتفكَّرُ في مَلَكوتِ السّماء والأرض نظرًا لأنّه لم يَقتَنِع بعبادةِ الأوثانِ وأرادَ أن يَعبُدَ ما هو أسمَى مِن الأوثانِ، فلمَّا جَنَّ عليه اللّيلُ نظرَ إلى كوكبٍ قال: "هذا رَبِّي"، فلما أفَل قال: "لا أُحِب الآفلين"، ومِن ثمّ رأى القَمَر بازِغًا قال: "هذا رَبّي"، فلمّا أفَلَ قال: {لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:77]، وذلك لأنّه يُريدُ الحقّ ويتمنَّى مَعرِفة الطريق التي تُؤدِّي إليه، ولكنّه ضالٌّ لا يَعلمُ أيّ الطريق تُؤدِّي إلى الحقّ، ومِن ثمّ تألَّم نفسِيًّا فكيف يَهتدي إلى الطّريق الحقّ ولكنه ضالٌّ عنها؟! فتألَّمَ تألُّمًا نفسِيًّا وقال: "إنّي سَقيم" بعد نظْرةِ التَّفكُّرِ في النُّجومِ - كواكب السَّماء المُضيئة والمُنيرة - ولم يقتنع بعِبادتِها ولذلك تألَّمَ تألُّمًا نفسِيًّا مُنيبًا إلى ربِّه وقال: {لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ}، ومِن ثمّ جاء تَصديقُ الوَعدِ مِن رَبّ العالمين للباحثينَ عن الحقِّ: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم، فهَداهُ الله إلى الحقّ واصطفاهُ ومِن ثمّ دعا قومَهُ على بَصيرةٍ مِن ربِّه.

    وهذا هو التَّعريفُ الحقّ للاجتِهاد: هو أن يَجتَهِدَ الباحثُ عن الحقّ حتى يَهديَهُ الله إليه على بَصيرةٍ مِن ربِّه، ومِن ثمّ يدعو إلى سَبيلِ ربِّه على بَصيرةٍ.

    ومِن خِلالِ ذلك نظهر بنتيجةٍ حَقٍّ وهي: أنّ الأنبياء كانوا مُجتَهدين يبحثون عن الحقّ بحثًا فِكريًّا فيَتمنّونَ أن يَعلَموهُ فيَتَّبِعوهُ، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّـهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّـهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٥٢﴾} صدق الله العظيم [الحج].

    فما هو التَّمَنِّي؟ إنَّه البحث عن الحَقّ حتى يهديه الله إليه فيَصطَفيهِ ويَختارهُ، ومِن بعدِ الاصطِفاء يَحدُثُ شيءٌ آخَر وهي العَقيدة لدى الباحثين عن الحَقّ فيما هَداهُم إليه وأيْقَنوا أنَّه الحقّ بلا شَكٍّ أو ريبٍ، فاعتقَدوا أنهم لن يَشُكُّوا فيما عَلِموا مِن الحَقّ شيئًا ولن يَضِلّوا عنه أبدًا، ومِن ثمّ يريدُ الله أن يَعلَمُوا عِلمَ اليَقِين أنّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه وعقِيدتهم التي في أنفُسِهم أنّهم لن يَضلّوا عن الحقّ أبدًا بعد أن هَداهُم الله إليه، وهذا يَحدُثُ بعدَ الوُصولِ إلى الحقيقةِ لجميع الباحثين عن الحقّ كمِثل الأنبياء لم يَحدُث لهم إلَّا مِن بعدِ اصطِفائِهم وبَعثِهم لقَومِهم؛ ومِن ثمّ يَحدُثُ في النّفسِ شَكٌّ في شأنِهم مِن بعد اصطفائِهم وإرسالِهم، ومِن ثمّ يُحْكِمُ الله لهم آياتِه لتَطمَئِنّ قُلوبُهم أنَّهم على صِراطٍ مُستقيمٍ، وقال الله تعالى: {وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَـٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي} صدق الله العظيم [البقرة:260].

    ومِن ثمَّ أحْكَم الله له آياتِه على الواقعِ الحقيقيّ وقال له: {قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة:260]، ومِن ثمّ عادَ اليقينُ إلى قلبِ إبراهيم - عليه الصَّلاة والسَّلام - بعدَ أن بَيَّنَ الله له آياتِه على الواقعِ الحقيقيّ.

    وكذلك نَبيّ الله موسى بعد أن بعثَه الله إلى فرعون رَسولًا، وبدأ دعوَتَه مُوقِنًا أنَّه على الحَقّ وأنَّه لا يُمكِنُ أن يَشُكَّ فيه شيئًا، ومِن ثمّ أرادَ الله أن يُعَلِّمَه درسًا في العقيدة حتى يَثِقَ، وأرادَ الله أن يُعلِّمه أنَّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه، وكان واثِقًا مِن نفسه بأنّه لن يَشُكّ في أمرِه شيئًا، حتى إذا جاء يوم الزِّينة - الوعد الذي أعطاهُ لفرعون بتحَدِّي السَّحَرة ليَعلمَ فرعون أنه رسولٌ مِن ربِّه - وكان واثِقًا - موسى - مِن نفسِه كُلّ الثِّقة أنّه لن يَشُكّ في أمرِه شيئًا، وبعد أن ألقَى السَّحرَة حِبالَهم وعِصيَّهم تَزعزعَت الثِّقة ومِن ثمّ أحْكَم الله له آياتِه على الواقِع الحقيقيّ ليطمئِن قلبه أنّه على الحقّ، وإنّما يريد الله أن يُعلِّمه درسًا كما عَلّمَ الأنبياء مِن قبلِه بعَدَم الثِّقةِ في أنفُسِهم، فيَعلمونَ أنَّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه.

    وقال الله تعالى: {قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ ﴿٦٥﴾ قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ ﴿٦٦﴾ فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَىٰ ﴿٦٧﴾} [طه]، وهنا تَزعزَعتْ ثِقةُ موسى في نفسِه، وأرادَ الله أن يُعلِّمَهُ درسًا بأنّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه، ثم أحْكَم الله له آياتِه على الواقِع الحقيقيّ، وقال تعالى: {قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَىٰ ﴿٦٨﴾ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [طه]، ثمّ اطمَأنَّ قلبُ موسى أنّه على الحقّ بعد أن أحْكَم اللهُ له آياتِه على الواقِع الحقيقيّ.

    ومِن ثمّ نأتي إلى خاتَم الأنبياء والمُرسَلين مُحَمَّد رسول الله - صلَّى الله عليه وآله وسلَّم - بعد أن تمنَّى الحَقّ فهَداه الله إليه وابتَعثَه ليدعو إلى الحقّ فكان واثِقًا مِن نفسِه أنّه لن يَضِلّ عنه بعد أن عَرفَه ولن يَشُكّ في أمرِه شيئًا، وأرادَ الله أن يُعلِّمَه درسًا في العقيدة أنّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه، فشكَّكَه قومُه في أمرِه بأنّه اعتَراهُ أحدُ آلهتِهم بسوءٍ، ثم جاء قول الله تعالى: {فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٩٤﴾} صدق الله العظيم [يونس]، ولكنّ الله لم يَترُك رسوله أن يَسأل الذين أوتوا الكِتابَ لأنَّ مِنهم مَن لو سألَه لأفتاهُ بغيرِ الحقّ وهو يَعلمُ أنه الحقّ مِن رَبّ العالمين، ولذلك لم يَترُكهُ يَسأل الذين أوتوا الكتاب بل بَعثَ الله إليه جِبريل بدعوةٍ مِن ذي العرشِ العظيم ليُحكِمَ الله له آياتِه بالحقّ على الواقِع الحقيقيّ، وأمَرَ جبريلَ أن يَمُرّ به على النّار التي وعدَ بها الكُفّار فيَشهَدهم يتعَذّبونَ فيها، ومِن ثمّ يَعرُج به إلى الجنّة التي وعدَ بها المُتَّقينَ، ثمّ إلى سِدرة المُنتهى للمِعراج وذلك في ليلة الإسراء والمِعراج بقُدرة الله، تصديقًا لوَعدِ الله لنبيِّه بالحقّ في قوله تعالى: {وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون].

    انتهَت المُقدِّمة لأُعَلِّمَكم ما هو الاجتهاد وأنَّه: البحثُ عن الحقّ حتى يَهديه الله إليه، ومِن ثم يدعو إلى الحقّ على بصيرةٍ مِن ربِّه بِعلمٍ وهُدًى مِن ربّ العالمين وليس بالظنّ الذي لا يُغني مِن الحقّ شيئًا.

    وكذلك يعلم الأولياء الذين طال بَحثُهم في شأن المهديّ المنتظَر حتى عثَروا عليه؛ فقد يأتي في أنفسهم أنّهم لن يَشُكّوا في شأنِ ناصر محمد اليماني شيئًا بعد أن تبيَّن لهم أنّه المهديّ المنتظَر الحقّ مِن ربّهم، ومِن ثمّ يُعَلِّمهم الله درسًا في العقيدة ليَعلموا أنَّ الله يَحولُ بين المَرءِ وقلبِه، ومِن ثمّ يقولوا: "يا مُثبِّتَ القلوبِ ثبِّت قلوبنا على التّصديق بالحقّ مِن عندك يا مَن تَحولُ بين المَرءِ وقلبِه ووَعدُك الحقّ وأنت أرحَمُ الرّاحمين".

    وأمّا تكاثُرُ ذُرِّيَّة آدَم فقد جاءت في هذا الشَّأنِ آياتٌ مُحكَماتٌ بأنَّ آدَم خرج مِن الجَنّة قبلَ تنزيلِ الشّريعَة في الزّواج، وقال الله تعالى: {قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٣٨﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    ويا أخي المُستشار، إنَّ هذه مِن الآيات الواضِحاتِ تُخبِرُ بأنّ خُروجَ آدَم قبل نُزول التَّشريعِ، ولم يُحِلّ الله لهم الزّواج مِن أخَواتِهم ثمّ حرَّم عليهم ذلك؛ بل جاء التَّشريع بالتّحريمِ وعفَا الله عمّا سلفَ، وإنمّا ذلك ابتلاءٌ مِن الله لهم، ولو أنّهم صبَروا على شَهوَتِهم لَأُنزِلَ إليهم حورًا عِينًا تكريمًا مِن ربّ العالَمين، وكان الإنسان عَجولًا، ولكنّهم أتوا أخَواتِهم فتكاثَرت ذُريّة آدَم ثمّ جاء التّشريع فحرَّم عليهم ذلك، فمَن تَبِعَ هُدى الله فلا خَوفٌ عليهم ولا هم يَحزَنون.

    ثم إنّي أجِدُ في القرآن العظيم بأنّ التَّكاثر لذُريَّةِ آدَم - ذَكَرهم والأنثى - كان مِن اثنين فقط وليس مِن غيرهم شيئًا، وهذه الفتوى جعلها الله واضِحةً وجَلِيّةً في القرآن العظيم بأنّ ذُريّة آدَم مَحصورَةٌ بين اثنين، ولم يَخلُق الله جِنسًا آخَر للمُشاركة في التّكاثر، وقال الله تعالى: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:1].

    فانظر لقول الله: {مِنْهُمَا} بالمُثنّى ويقصد مِن آدم وحوّاء برغم أنّ أصل الذُّرِّيّة هي في ظَهْر آدَم، تصديقًا لقول الله تعالى: {مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ} وإنّما يَخلُق الله الإناث مِن الذُّكور وإنّما الإناث حرثٌ للبُذور البَشرِيَّة، تصديقًا لقول الله تعالى: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:223].

    وقال الذين يقولون على الله غير الحقّ بأنّ المُراد مِن قوله تعالى: {فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} أنّه مِن القُبُل أو مِن الدُّبُر افتراءً على الله بتفسير كلامِه بالرَّأي والاجتِهاد الذي لا يُغني مِن الحقّ شيئًا، ولو بحثوا في القرآن لوَجَدوا الفتوى بالحقّ أنّه لا يَقصِدُ ذلك وأنَّه مُحَرَّمٌ عليهم أن يأتوا حَرثَهم مِن الدُّبُر، وقال الله تعالى: {وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    وهُنا بيَّنَ الله على الرجل أنّه لا يجوزُ له أن يأتي زوجته في دُبُرها؛ بل قال تعالى: {فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ} صدق الله العظيم، و(حيث أمَرَكم الله) قد علَّمكم به في قوله تعالى: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم. وبقي البيان لقوله تعالى: {أَنَّىٰ شِئْتُمْ}، وفي ذلك حكمةٌ بالغةٌ يُدرِكُها أولو الألباب، إذا أراد أن يستمتع ويُمتِّع فلا يُباشِرها بل المُداعَبة قبل ذلك حتى تتأجَّج الرّغبة لدى المرأة والرجل ومِن ثم يأتي حَرثَه، وهنا تستمتِع المرأة بزوجها أطيبَ المُتعَة فلا تُفَكِّر في سِواه أبدًا، أمّا إذا كان يُباشِرُها كمِثل الحيوانات فإنها لا تَستمتِع به، مِمَّا يُؤثِّرُ على العلاقة ولربما تنصَرِفُ لسِواه، وعَدَم المُداعبَة والمُلاعبَة مِن الأسباب الرّئيسة لانتشار الفاحشة بين المؤمنين المُتزوِّجين، وكذلك المُعاملة في الزّواج فإنَّ الرجل حين يرى زوجته فيتبسم لها ويُخالقها بخُلُقٍ حسَنٍ ويُحاوِل أن يكسِب وُدَّها؛ حتى لا يَجعَلَ للشّيطان عليها سُلطانًا فتَنصَرِف للسُّوءِ والفَحشاءِ فتُخالِف أمرَ ربّها فتأتي له ببُهتانٍ بين يديها وأرجُلها فتلِد له مِن غير ذُريّتِه، وقال الله تعالى: {وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ} صدق الله العظيم [الممتحنة:12].

    فبالله عليكم أليس الأفضل للرّجل أن يتنازَل عن تكبُّرِه وغُرورِه فيكون لطيفًا مع زوجته ليجعَل الله بينهم موَدَّةً ورحمةً فيَعصِمها بذلك مِن السُّوء والفحشاءِ خيرًا له مِن أن يَستَمِرّ في تكبُّره على زوجته فتَلِد له ذُرِّيّةً ليست منه وهو لا يَعلم؟ وعلى كُلِّ حالٍ هذه تفاصيلُ تأتي في بيانات العِشرة الزّوجيّة حين يشاءُ الله فنُفصِّلها تفصيلًا رحمةً للمؤمنين.

    ونعود لموضوع الحِوار أيُّها المُستشار، وإليك أدلة المهديّ المنتظَر في التّكاثُرِ للبشرِ، فإن لم تُوقِن بها فأْتِنا بسلطانك أنت بأنّه يوجدُ جنسٌ ثالثٌ أُضِيفَ لكي يَتِمّ التّكاثر، وأمّا أدِلَّتي الحقّ أنّ التّكاثر حصريًّا مِن اثنين فقط وهما آدَم وحواء، والدّليلُ واضحٌ وجليٌّ في القرآن العظيم في قول الله تعالى: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم [النساء:1]، والدَّليل في هذه الآية واضحٌ وجَليٌّ أنَّ الذّرّيّة البَشريّة جاءت مِن آدم؛ سَواءً الذَّكَر والأنثى فجميعهم مِن الرَّجل، تصديقًا لقول الله تعالى: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ} صدق الله العظيم.

    وأمّا التّكاثُر فجميع الذُّكور والإناث مِن آدَم وحواء، والبُرهان كذلك واضحٌ وجليٌّ في نفسِ المَوضِع في قوله تعالى: {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً} صدق الله العظيم.

    وأنا أفتي بأنّ هذه الآية مِن المُحكَمات الواضحات، فتدبَّرها هداكَ الله ولن تَجدَ معهم خَلقًا آخرَ حتى لا يُجامِع الرجل أخته؛ بل تَجامَعوا فيما بينهم قبل نزول التّشريع وهم لا يعلَمون أنّ ذلك حرامٌ ولم يأتِ التّشريعُ بعد، حتى إذا جاء التَّشريع فالذين اتَّبَعوا هُدى ربّهم فلا خوفٌ عليهم ولا هم يَحزَنون وعفا الله عمَّا سَلف، وضَرَبنا لك على ذلك مَثلًا في زواج الابن مِن زوجة أبيه، فلم يُحِلّ الله ذلك مِن قبلُ لهم حتى إذا جاء التّشريع بالتَّحريم ووصَف ذلك أنّه فاحِشةً ومَقتًا وساءَ سبيلًا ثم اتَّبَع المسلمون شريعة ربّهم بالحقّ تنفيذًا لأمره المُحكَم والذي لم يُحِلّه مِن قبل، كما لم يُحِلّ لأولاد آدم الزواج مِن أخواتهم ولكن بعد نزول التّشريع فمَن تبِعَ هُدى الله فلا خوفٌ عليهم ولا هم يَحزَنون، وقال الله تعالى: {وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [النساء].

    وليس معنى ذلك أنّ الله كان قد أحلّ لهم بالزّواج مِن أخواتهم، ويا سبحان الله! بل أوّل ما جاء نزول التّشريع في الزّواج حرَّم الزّواج مِن كافّة المَحارِم وبَيَّنها لهم، ثمّ يأتَمِرونَ بأمرِ ربّهم أو يُعَذِّبهم عذابًا نُكرًا في نار جهنّم بعد إقامة الحُجّة عليهم، فمثل زوجة الأب مِن الحُرُمات مُنذُ الأزَل في التّشريع الأول وجميع المحارم مُحَرَّمٌ نِكاحهنّ مِن الأزل في التّشريع الأوّل، وليس أنّ الله كان يُحِلّ الزّواج بالمَحارم ومِن ثمّ حرَّمه فيما بعد، ويا سبحان الله! ولكنّ الناس كانوا يتزوَّجون ما نكَح آباؤهم مِن النساء ويَظنّون بأنّ ذلك ليس فيه أيّ حُرمةٍ حتى جاء بيانُ التّحريم، ووصَف هذا الزّواج أنّه كان فاحشةً ومَقتًا وساءَ سبيلًا وقال الله تعالى: {وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم.

    فما بالُك بنِكاحِ الأخت؟! وإنّ الله لم يُحِلّ ذلك يومًا ما أبدًا مُنذ الأزَل الأوَّل، وإنّما يأتي التّشريع ليُبيِّن الله للناس ما أحلَّه الله لهم وما حرَّمَه عليهم ومِن ثمّ يتِمّ الالتزام، ومَن أبَى أقامَ الله عليه الحُجّة وأدخَله نارَ جهنّمَ يَخلُدُ فيها مُهانًا.

    ويا أخي المُستشار إن كان لديكَ عِلمٌ وسُلطانٌ مُنيرٌ بأن التَّناسُل تَمَّ بِمُعجِزاتٍ فأنا أعلمُ أنّ الله على كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ، وخلَق الله آدَم بغير أبٍ ولا أُمٍّ، وخلق الله حواء مِن غير أُمٍّ، وخلَق الله عيسى مِن غير أبٍ، وأشهَد أنّ الله على كل شيءٍ قديرٌ، ولكنّي لا ولن أقول على الله ما لا أعلم بغير ما ورَد في الكتاب بأنّ التّكاثُر للبشر حدث مِن آدَم وحواء فتكاثرت ذُرِّيّتهم فيما بينهم، حتى ولو أنجبَ آدم وحواء ترليون رجُلًا وترليون أُنثى؛ فالمشكلة مكانها فهم إخوةٌ جميعًا على أُمٍّ وأبٍ ثم تنقضي أعمارهم وهم لم يَقْرَب الرجالُ الإناثَ فينتهي نَسْل البشَريّة أو يَبعَث الله لهم بحورٍ عِينٍ مِن عنده، وأقول بلى لو لم يَقْرَبوا أخَواتِهم فينتظروا شرعَ رَبِّهم كما وعدَهم؛ تالله ليُنزِل لهم حورًا عِينًا مِن جنة النعيم ولكن الإنسان كان عَجولًا، وعلى كُلّ حالٍ هذه قضيةٌ قد مضَت وانقضَت وعفا الله عنهم فيما سلفَ، والتَزموا بالتّشريع مِن ربّهم بعد أن جاء التّشريع بتَحريم الزواج مِن المَحارم أجمعين، وسَلامٌ على المُرسَلين والحمدُ لله ربّ العالمين.

    وأما الاستِنساخ إن استطاعوا؛ فأقول لك: إنَّ الذُّكور والإناث جميعهم يأتون في ماء الرجل، وقال الله تعالى: {وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ﴿٤٥﴾ مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [النجم].

    وأما النِّساء فهُنّ لَسْنَ إلَّا حَرث تنبتُ فيه البُذورُ البَشريَّة، تصديقًا لقول الله تعالى: {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ} صدق الله العظيم [البقرة:223].

    ومَعنى حَرْثٌ لكم أيْ: أنَّ البُذورَ البَشَرِيّة لدى الرّجل يَخلُق الله مِن مَنيِّهِ الذَّكر والأُنثى، فتتَغشّاهُ البُوَيضَة الآتيَة مِن المرأة فيَنمو بها كما يَنمو شُقران الدّجاجة في البُوَيضة.

    وسَلامٌ على المُرسَلِين، والحمدُ لله رَبّ العالمين.

    وإذا كان لدَى المُستشار أو سِواه أيّ اعتِراضٍ لبيانِ أيٍّ مِن الآياتِ في هذا البيان فليَتفضَّل للحِوارِ مَشكورًا.

    وسَلامٌ على المُرسَلِين، والحمدُ لله رَبّ العالمين ..
    أخوكم الإمام المَهديّ؛ ناصر محمد اليمانيّ.
    ________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

المواضيع المتشابهه
  1. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 06-09-2021, 03:38 PM
  2. مشاركات: 1
    آخر مشاركة: 29-07-2021, 12:51 AM
  3. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 31-10-2020, 04:01 PM
  4. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 25-11-2019, 06:27 AM
  5. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 05-10-2019, 05:39 PM
ضوابط المشاركة
  • لا تستطيع إضافة مواضيع جديدة
  • لا تستطيع الرد على المواضيع
  • لا تستطيع إرفاق ملفات
  • لا تستطيع تعديل مشاركاتك
  •